Byron Bay en Tallebudgera Creek

Woensdag 12 augustus

Met de boys ging ik vanochtend vroeg al naar het strand om te kijken of we walvissen zagen. Bij de camping receptie vertelden ze ons dat er gisteren een hele groep walvissen had gespeeld in de baai. Om 08.15 uur was het al een drukte van belang op het strand. Veel mensen waren aan het joggen, er werd aan gymnastiek gedaan en er stond een groepje dames met bokshandschoenen aan oefeningen te doen. Maar walvissen hebben we niet gezien. Nu was de zee ook erg ontstuimig vandaag. Even later zijn we een stukje verder gereden, Byron Bay in en hebben daar op het meest oostelijke puntje van Australië gestaan. Daar hadden we ook een heel mooi uitzicht over de baai. Wederom geen walvissen te zien. Dan maar wat eten... In de Lonely Planet stond bij de dining tips een restaurantje genaamd Orgasmic. Vreemde naam voor een restaurant maar het eten zou er erg goed zijn. We waren erg benieuwd en zijn daar gaan lunchen. Het was inderdaad lekker. Het was een Egyptisch/Turkse keuken en we hebben gevulde pita broodjes gegeten en Falafel balletjes. Alles werd vers bereid. Het is wel even zoeken want het restaurantje ligt in een straatje achteraf. (11 Bay Lane)


En nu zijn we bij de Goldcoast aangekomen. We zitten op een grote camping in Tallebudgera Creek. Er is een mooi zwembad bij, maar dat sloot helaas al om 17.oo uur toen wij net arriveerden. Naast de camping loopt een zoutwaterrivier die in de zee uitkomt. Hier kun je ook in zwemmen. Er is een groot stuk afgezet met een net. Of dat nu is om vissen, kwallen of krokodillen tegen te houden, weten we niet. In ieder geval konden de boys daar even zwemmen en zagen we een hele mooie zonsondergang.



Naar de Goldcoast kijken de boys al de hele vakantie uit, want hier zijn de pretparken! Tim mag nog voor z'n verjaardag uitkiezen naar welk park we gaan. Hij heeft voor Wet 'n Wild gekozen. Een park met zwembaden en allerlei glijbanen. Helaas niks voor Brian met z'n gebroken arm en Justin is er nog iets te klein voor. We splitsen ons dan maar op. Maurice gaat met Tim op pad en ik ga met Brian en Justin naar een ander park. Daarna laten we de Goldcoast weer vlug achter ons, want het is hier veel te druk naar onze zin. De campings zitten afgeladen vol met 65+ die hier aan het overwinteren zijn. Tim was vanavond even niet te genieten en we hebben flink op hem moeten mopperen. De ramen van de camper stonden open en toen ik even later Tim mee nam voor een wandelingetje over de camping om wat af te koelen, kwam er al een mevrouw vragen waar we vandaan kwamen en of de lange vlucht ons misschien te veel was geweest. Duh!

Morgen na de pretparken gaan we het Hinterland in zoals ze hier het binnenland noemen.
We willen nog steeds eens proberen om in het "wild" te kamperen. Eens zien of dat morgen lukt.